- Voor mobiel internet = vergeet pocket wifi, Japans data sim kaartje is echt de bom. https://www.japan-rail-pass.com/services/simcard
- Wij hebben onze auto gehuurd bij Toyota car rent, onze auto had hierdoor een navigatie die gekoppeld kon worden met een app genaamd: NaviBridge. Werkt super van te voren even bladwijzers instellen en met 1 knop kun je de route syncen
- Tolweg vermijden gaat ook goed met de navigatie, je krijgt 5 opties bij elke route. Bij “general route” vermijd hij tol tenzij het echt niet anders kan. (let wel op want bij Urban verkeer zit je wel in verkeerslichten stromen)
- IC kaart is niet persee noodzakelijk, als je over tolweg rijdt kun je ook goed rondkomen met alleen contant geld.
- Ga geen geldwisselen bij het vliegveld of GWK. Daar slaan ze je keihard in de nek. Wij zijn hierdoor 50 euro de boot in gegaan. Gewoon pinnen in japan bij de 7 Eleven’s.
- 7 Elevens zijn geweldig, sushi, magnetronmaaltijden e.d. zijn allemaal super en van veel betere kwaliteit dan hier in Europa.
- Bij de 7eleven kun je in de meeste gevallen grabbelen wanneer je boven de 700 YEN aan boodschappen hebt. (we hebben zelfs 6 blikken bier gewonnen a 625 yen, al hebben we deze niet gedronken)
- veel hostels en/of hotels bieden handdoeken aan (gratis of tegen een klein bedrag) doe dit, wij hebben handdoeken bij ons gehad die niet gebruikt zijn, dus scheelt je bagage.
- Parkeren is prijzig, vraag en kijk of accommodaties parkeerplaats hebben en of je deze mag gebruiken. Scheelt namelijk veel geld.
- Neem een grote beurs mee of iets waar je je kleingeld in doet, Jappen houden van kleingeld…
- Er volgen misschien nog meer tips….
Dag 15 – Vaarwel Japan :'(
Vanmorgen vroeg op voor de metro/trein. 5:30 de wekker, vervolgens opstaan, kleren aan, wassen en dan de deur uit. We hadden de metro/trein om 6:39.
In de trein moesten we langs een x aantal stations en de trein werd steeds voller per station. Uiteindelijk liep het bij terminal 2 en 3 van Narita airport leeg en konden we rustig uitstappen bij Terminal 1.
De bagage afgeleverd en vervolgens door de douanne e.d. en nu zit ik hier dit verhaaltje nog te tikken om over een klein uurtje aan boord te gaan.
Ben toch ook wel weer blij om Carlijn en Isa weer te zien, maar het was weer een genot om Japan te zijn. Het blijft een land waar mijn hart zeker een stukje ligt.
Vaarwel Japan, misschien nog eens tot ooit. (Misschien wel met Carlijn en Isa)
Dag 14 – Tokyo
Vandaag rustig dagje niet teveel geks gedaan, wat langer in bed gelegen alvast een beetje bagage opgeruimd om morgen makkelijker te kunnen vertrekken.
Om toch iets te doen zijn we zonder camera op pad gegaan richting Senso-ji. Foto’s hebben we in 2016 al gemaakt en het is ook eens lekker om zonder bagage rond te lopen. We besloten eerst naar de “Ichiran” te gaan, een Japanse ramen franchise. Er zaten al een hoop mensen maar we hadden geluk er was nog een tafel voor 2 vrij.
Heerlijk man, zoiets moeten ze in NL ook hebben. Paul vond de opwarm ramen wat beter. Ik deze. De opwarm ramen waren wat sesam/pinda achtiger, deze wat meer naar andere smaken toe. Hoe dan ook beide goed te pruimen.
We besloten het pad naar de Senso-ji af te lopen, daar liggen souvenier kraampjes. Je kon er zoals gewoonlijk over de koppen lopen. We vonden nog wat leuks voor thuis, en zijn toen door een zijstraat naar de metro gelopen om deze vervolgens te pakken richting Hostel.
Onderweg kwamen we bovenstaande Panda bus nog tegen, ongelofelijk land Japan 😀 en in het metrostation onderstaande glas en lood.
In het hostel de laatste dingen pakken, geld sorteren voor de metro/trein naar het vliegveld. Douchen (Ben net uitgekomen met de shampoo). En vervolgens slapen…
Morgen vroeg de metro 5:30 staat de wekker…
Dag 13 – terug naar Tokyo, onderweg “Great Buddha” en “Daikoku futo”
Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 0
Klaar om terug richting Tokyo te gaan om o.a. de auto in te leveren. Maar eerst onderweg nog wat zaken bekijken. Eerst onderweg naar de ”
Great Buddha of Kamakura”, langs de zee af…
Hoe meer we richting de Buddha reden, hoe drukker het werd. En jawel hoor onze aanname van parkeerplaatsen was de foute, ontzettend druk. Na wat rustig te hebben doorgereden hadden we toch een parkeerplaatsje gevonden. En deze maar opgereden en vervolgens richting de Buddha gelopen.
Na entree te hebben betaald en door een temple gate te zijn gelopen kwamen we uit op het plein waar aan het eind de Grote Buddha zat. Ontzettend mooi, heb er verschillende foto’s van geschoten in hoeverre dat kon met de andere toeristen allemaal. Verder was er niet zo veel te zien als de Buddha, we besloten nog wat winkeltjes in te gaan en vervolgens terug te lopen naar de auto om uiteindelijk naar de Daikoku Futo Parkeerplaats te rijden.
Daikoku Futo is eigenlijk een soort meeting plek van auto liefhebbers, hier showed men hun auto’s. Normaal is dat vooral ’s avonds maar we besloten het erop te wagen en jawel hoor er stonden wel wat auto’s. Na wat foto’s te hebben gemaakt in de brandende zon (35 graden), kwam er een dialoog tot stand met Paul en een van de groep autoliefhebbers en nadat er soms met handen en voeten het een en ander vertelt werd zijn we doorgegaan.
Je moest de tolweg op om er te komen en we besloten ook de tolweg terug naar het hostel in Tokyo te nemen. Om daar de tassen te droppen en vervolgens de auto terug te brengen. Gelukkig kon dat met 1x tol betalen (iets van 1300 yen). De koffers gedropped en ingechecked.
Daarna onze Toyota Premio die ons al die dagen overal heen heeft gebracht terug afgeleverd. Vaarwel vriend je hebt je dienst goed gedaan. +/- 1700km gereden, 50+ uren in de auto. We begonnen met een gemiddeld gebruik van 1 op 8 (ik weet niet hoe iemand dat klaarkrijgt maar goed) we eindigde op 1 op 16.9 (hij heeft op de 17.5 gestaan) en volgens de fabrieks opgave zou hij maar 1 op 16 halen 😀
We besloten vanuit het verhuur punt Akihabara in te lopen, dat lag zo’n 10 minuten er vanaf. Daar hebben we nog wat rondgelopen en ook een Yodobashi gevonden met meer dan 8 etages. We besloten ook hier weer te eten bij een tentje in de food court. Lekkere beef weer maarliefs 450gram 😀
Na nog wat door de winkel te hebben gelopen zijn we met de metro teruggegaan naar het hostel. Uiteindelijk nog even bij de 7eleven wat probeersels meegenomen…
Links een wafel ijs, in de wafel zat ijs met een plaat chocolade. In het midden een soort van groene soesjes (vermoedelijk met groene thee spul gemaakt). En rechts lekkere chocolade blokken… Allemaal even lekker 😀
… Morgen nog wat in Tokyo rondrennen en de tas klaarmaken voor vertrek :'(
Dag 12 – Hakone
Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 0
Goedemorgen, uit de veren op de 10de etage. opstaan aankleden, wassen en vervolgens onder in het restaurant ontbijten. Ik had me er uiteindelijk wat meer van voorgesteld maar was allemaal prima te eten 😀
Vervolgens uitgechecked, en onze wagen uit de automatische parkeer lift gehaald. Ook hier werd ik weer op een draaischijf 90 graden gedraaid 😀
We besloten eerst richting Rocky Autos te gaan, een in Japan bekende auto boer met exclusieve en vette jappen bolides. Paul wist me wel te vertellen dat ze om naar binnen te kunnen wat strenger waren dus we hebben alleen wat foto’s buiten kunnen maken. Wel zeker de moeite
De 7eleven lag ernaast en na wat eten en drinken te hebben gehaald begon de langste rit die we tot nu toe te gaan hadden 230km (inclusief naar rocky auto toe) waar we binnendoor volgens de navi zo’n 8,5 uur over zouden doen. Eerst besloten we om tolwegen te vermijden maar na 1,5 uur in urban verkeer met om de 50m een stoplicht te hebben gehad. besloten we te kijken wat de tol zou kosten 31700 Yen zijn. We besloten dit maar te doen.
Uiteindelijk zorgde dit voor een mooiere weg, wel richting snelweg maargoed en dat onze reistijd van 8,5uur naar 6 uur was gegaan. Prima dus. na flink wat snelweg km’s kwamen we dichter bij Hakone waar wederom fantastische bergroutes te vinden waren, SUPER!
Uiteindelijk kwamen we bij het plaatsje waar het hostel lag. We moesten de berg nog even oprijden voot het hostel, Ergens naartoe lopen om te eten zat er daar niet in. Boooh hendig stijl…
Na te hebben ingechecked kwamen we op onze japanse kamer. Jep, weer op de grond slapen, wel een mooie view naar buiten. We besloten naar het meer in de buurt te rijden waar een bekende Tori gate staat in het water. De weg was weer een waar feest met een hoop stijle haarspeldbochtjes…
Daar aangekomen de auto geparkeerd en vervolgens richting tori gate….
… BAM, daar stonden zeker 70 man in een rij te wachten. Dat gaat deze meneer dus even niet doen. Dus foto heb ik maar niet van voren. Gekke mensen…
Vervolgens nog even verder gelopen een trap op met flink wat treden. Helaas was hetgeen wat boven lag wel aardig maar niet spectaculair (misschien weer wat te verwend ;)) We besloten terug te lopen om te kijken voor wat eten. Over een geblokt pad zijn we teruggelopen, liep overigens niet echt lekker 😉
Na door het plaatsje bij het meer te hebben gereden en nix aantrekkelijks van restaurantjes te hebben gevonden besloten we om weer een ramensetje bij de 7eleven te scoren. Degene die we eerst hadden waren er niet dus deze keer wat anders. Ook lekker, we hebben de ramen even in de keuken in het hostel klaargemaakt en daar opgegeten. En ff ons toetje er nog achteraan weggewerkt.
Daarna even sanitair ontspannen en douchen, en na wat blog tikken en internetten weer gaan slapen. Morgen o.a. de “Great Buddha of Kamakura”
Dag 11 – Ochtend gebed en Nagoya
Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 1
Vanmorgen vroeg uit de veren, Paul leek nog te slapen na de eerste wekker dus heb ik nog een tweede keer de wekker gezet. Snel aangedaan en gewassen en naar de gebedshal. Helaas heb ik hier geen foto’s van, vond ik een beetje oneerbiedig.
Voor ons stond een bakje met korrels en een soort kelk met zand erin, waar iets van wierook in brandde. En daarnaast blokje die leken op chocolade (was het niet ;)) In de ruimte erachter zat een monnik, rechts aan een tafel op een kussen op de tafel kaarsen, kandelaars, bloemen, gouden borden, potjes etc. en helemaal in het middel een goude beeld.
De japanse familie die er ook verleef kwam ook binnenlopen en na een minuutje kwam de hoofd monnik. En ze begonnen het gebed. Een soort van gehum met japans erin (ik vond het klinken alsof ze elke japanse stad op aan het noemen waren met zijn tweeen). Na dit een half uurtje te hebben gedaan kregen we een buiging en overhandigde hij wat aan de japanse familie. En liepen de monniken weg.
Toen knielde de “vader” van de japanse familie voor de kelk en pakte wat van de korrels en sprenkelde dat over het zand en wierook. Vervolgens maakte hij een buiging en dacht (denk ik) in gedachte aan iets. Waarna hij zo’n eerder genoemde blokje pakte. Daarna de moeder en de dochter. Uiteindelijk gaf de “vader” aan dat wij dat ook mochten doen. Ik voelde me vereerd en deed dus hetzelfde. Echt supergaaf, en zoals Paul begeven moment ook zei dat het geen tourist trap is als zo’n Japanse familie er zo bij zit.
Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet overwinnen, het blokje ziet er als volgt uit…
Uiteindelijk kregen we een vegetarisch ontbijt, helaas geen bord met alle onderdelen die we kregen dus geen foto. De Japanse familie zat tegenover ons. Begeven moment zegt de vader iets en we meende dat we iets fout deden maar na wat hand en voeten werk aan vertalen gaf hij aan dat hij ons onzettend goed vond eten met stokjes. Dat is verd*mme dik als een Jap tegen je zegt dat je goed met stokjes kan eten.
Uiteindelijk hebben we de spullen gepakt, uitgechecked en de gastvrouw bedankt. We kregen nog een presentje (een pen). Echt super ervaring. We hadden een behoorlijke route voor de boeg die begon met het fantastische bergweggetje van gisteren :D.
Na een stuk rijden, (inmiddels al in Nagoya) kwamen we tot de conclusie dat we wat vroeg zouden zijn en besloten de dichtbij zijnde AutoBacs op te zoeken. Dit is een soort Heuts/Halfords van Japan maar dan net even een graatje beter. waar o.a. dikke velgen, uitlaten, interieurspullen, autopoets spul en etc. te vinden is.
Na wat rondgelopen te hebben besloten we naar ons hotel te gaan. Incheckt en gevraagd naar de parkeer plaats. Dat was prima we moesten om de blok rijden en achter een straatje inrijden. Zo gezegd zo gedaan. Daar stond de man van de lobby al op ons te wachten. We moesten de auto op een plateau rijden waarna hij 90 graden werd gedraaid (met ons erin, super vaag gevoel.) vervolgens moesten we hem in een lift rijden. De spullen eruit halen en de auto werd in een automatische verticale parkeerplaats gezet met de lift.
We konden mee naar binnen lopen waar we vervolgens onze sleutel van kamer kregen met wat instructies. Hop de lift in naar de 10de etage…
… Hierboven een uitzicht vanuit de raam…
Prima kamer, we besloten snel wat te eten en vervolgens naar het kasteel in Nagoya de lopen. Best een stukje lopen nog. Uiteindelijk kwamen we net een half uurtje voordat de tent ging sluiten aan. Gelukkig we mochten nog naar binnen, maar moesten over een uur wel weer buiten zijn.
Het kasteel heb ik nu volgens mij van elke hoek op de foto. Ook waren er kraampjes waar volgens mij een bonsai wedstrijd gehouden was met alle deelnemende bonsai boompjes. Geweldig mooi met bloemen, dikke stammen, kronkelende wortels… Na een 3 kwartier besloten we toch maar weer terug te lopen.
Voordat ik het vergeet, onderweg moesten we ook een loopbrug op, dit omdat de weg blijkbaar zo breed (5 baans in elke richting) en druk was dat een zebrapad teveel tijd zou kosten.
Goed, nog even wat op de hotel kamer gezeten en vervolgens gaan slapen, wekker gezet voor ons ontbijtje ….
Dag 10 – Koyasan (Monniken)
Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 0 YEEY!
Na te hebben uitgechecked in ons appartement, middels een briefje in het engels en japans (vertaald vanuit het engels) hebben we de eigenaren bedankt en het parkeergeld overlegd. We hebben een heel stuk urban gereden vandaag om uiteindelijk in een meer bosrijk gebied te komen.
Zoals jullie in de vorige post (sneak preview) kunnen zien is het een geweldig slingerende bos-berg route.
Bovenaan de route werden we begroet door een huge-ass temple, die volgens mij een kopie is van die in Tokyo staat. Hier hebben we dan ook even foto’s van gemaakt.
Toen op zoek naar ons verblijf, het was moeilijk te vinden maar hierdoor kwamen we langs een ander tempel gebied dus besloten daar ook te stoppen en te fotograferen. Dit ook omdat het nog geen 15:00uur was en we dus nog niet konden inchecken.
De ene tempel na de andere geweldig van gekleurd tot alleen hout, ik en ik denk Paul ook hebben onze ogen uitgekeken. Inmiddels zat het al dicht tegen 15:00uur aan dus we zijn ons gaan inchecken bij ons onderkomen.
Op het eerste gezicht leek het een Ryokan (typische japans verblijf) te zijn, maar op de eerste etage van de main building was een gebedsruimte die we de dag erna zouden zien. Verder erg rustgevend ramen konden open heerlijk (enige nadeel waren dat er wat mieren rondliepen.
’s avonds kregen we een typisch vegetarisch monniken eten, Sommige dingen erg lekker maar ook zaken die ik persoonlijk niet persee nog eens zou eten. Maar leuk om een keer te hebben meegemaakt, ze hadden ook een beschrijving erbij gedaan wat alles was.
De volgorde konden we zelf bepalen maar ik keek tegenover me waar een Japans gezin zat, om af en toe een beetje af te kijken hoe zij dit deden. 1 ding weet ik wel vegetarisch word ik niet !
’s avonds besloten we nog even naar de grote tempel te gaan om bij zonsondergang foto’s te maken. Daarna zijn we terug gegaan om snel te gaan pitten omdat we morgen weer vroeg op moeten (6:30) voor het ochtendgebed… We zijn benieuwd…
Sneak preview – Bergroute naar Koyasan
Dag 9 – Kyoto (dag 4)
Vandaag geen auto gereden dus geen scoreboard
Vandaag een beetje gehangen in het appartement, om vervolgens er ’s avonds weer op uit te trekken. We wouden naar de To-Ji temple en templeground gaan. Echter merkte Paul al gauw op dat deze maar beperkt open was. We besloten naar Fushimi Inari te gaan. Deze hadden we weliswaar de vorige keer al gezien maar vooruit.
Richting de metro/trein hadden we een tentje zien liggen met japanse style burgers (dragon-burger.com), en we besloten hier voordat we de metro zouden pakken naar Inari te gaan eten. Heerlijk man ik had een Wasabi Burger en Paul had er 1 waar ik de naar niet van kon uitspreken.
Uiteindelijk bij Inari aangekomen, wat een drukte maarja is dan ook 1 van de meest bezochten dingen in/bij Kyoto. We besloten ook omhoog te lopen weer, door de verschillende tori gates.
Uiteindelijk zaten we op dezelfde hoogte als in 2016 en besloten dan ook om daar weer naar onder te gaan. Via een andere route. Zo kom je langs gedenkplaatsen e.d. die ook weer versierd zijn met vossen, strikken en tori gates (in t klein). Ook liepen er zwerfkatten rond…
Na genoeg te hebben gehad zijn we weer terug gegaan naar het appartement. Vandaag niet echt een speciale dag dus maargoed even rust is ook niet erg 😉 morgen naar de monnikenstad in de bergen Koyasan !
Dag 8 – Kyoto (dag 3)
Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 0 YEEY!
Voor Japanse wouten door het oranje gereden: 1 (oepsie)
We begonnen onze dag weer met de van te voren gehaalde michelin ster ramen. En besloten vervolgens eens te kijken wat we nog niet hadden gezien in Kyoto. Het werd Ginkaku-ji, ook wel de “Silver pavilion” genoemd.
Deze hadden we de vorige keer niet gedaan omdat die nogal uit de richting lag. Nu ook nog, en kijkende naar het openbaar vervoer schema was het ook nog eens een drama… …Maar we hebben een auto… Dus we hebben naar parkeerplaatsen gekeken en er lag er 1 bij Ginkaku-ji.
Prachtig mooi, bij het pavilion, die overigens niet van zilver was. lag nog eens een super mooie aangelegde tuin met veel mos en waterpartijen ook hadden ze een uit zand opgetrokken berg die volgens mij mount Fuji moest voorstellen.
Echt prachtig allemaal na een tijdje hier te hebben rondgelopen besloten we niet terug te gaan naar de auto maar naar een ernaast liggende tempel en tuin te gaan. Ook deze was weer prachtig, heb in ieder geval genoeg foto’s gemaakt. Uiteindelijk zijn we terug gegaan naar de auto en teruggereden. (onderweg nog wat karma punten gescoord door een japanse vrouw te helpen met wat artikelen op te hangen (ik zag dat ze er niet bij kwam ))
We besloten wat later die avond om richting stad te rijden om tijdens zonsondergang en wat later in de avond wat avond shots te maken bij het iconische Ninenzaka en bij de Kiyomizu-dera tempel. We waren helaas niet de enige vooral bij de Ninenzaka stonden echt ik denk wel een man of 20-30. Dus we besloten eerst een foto te maken van de Kiyomizu-dera.
Vervolgens hebben we nog wat door de straten van de old town gelopen en hier en daar wat foto’s gemaakt, en naar mate het later werd met het statief erbij rondgelopen. Uiteindelijk probeerde we het nog eens bij de Ninenzaka waar het nog druk was maar waar we een beetje ertussen gemoffeld foto’s hebben gemaakt. En daarna hebben we nog wat in de omgeving gefotografeerd.
Het was inmiddels al aan de late kant dus we besloten eens te kijken wat de 7eleven in de aanbieding had om in de magnetron te gooien (Japanse magnetron maaltijden zijn veel beter als die in europa). Daar vonden we iets wat we gingen proberen. Ik had een soort van curry met rijst en gepaneerde kip. En als toetje een potje tiramisu (waar de alcohol overheen is gevlogen en niets heeft geraakt, gelukkig ;))
Erg goed te nassen :D, morgen laatste volledige dag in Kyoto …