Dag 11 – Ochtend gebed en Nagoya

Scoreboard
Ruitenwisser aan i.p.v. richtingaanwijzer: 1 

Vanmorgen vroeg uit de veren, Paul leek nog te slapen na de eerste wekker dus heb ik nog een tweede keer de wekker gezet. Snel aangedaan en gewassen en naar de gebedshal. Helaas heb ik hier geen foto’s van, vond ik een beetje oneerbiedig.

Voor ons stond een bakje met korrels en een soort kelk met zand erin, waar iets van wierook in brandde. En daarnaast blokje die leken op chocolade (was het niet ;)) In de ruimte erachter zat een monnik, rechts aan een tafel op een kussen op de tafel kaarsen, kandelaars, bloemen, gouden borden, potjes etc. en helemaal in het middel een goude beeld.

De japanse familie die er ook verleef kwam ook binnenlopen en na een minuutje kwam de hoofd monnik. En ze begonnen het gebed. Een soort van gehum met japans erin (ik vond het klinken alsof ze elke japanse stad op aan het noemen waren met zijn tweeen). Na dit een half uurtje te hebben gedaan kregen we een buiging en overhandigde hij wat aan de japanse familie. En liepen de monniken weg.

Toen knielde de “vader” van de japanse familie voor de kelk en pakte wat van de korrels en sprenkelde dat over het zand en wierook. Vervolgens maakte hij een buiging en dacht (denk ik) in gedachte aan iets. Waarna hij zo’n eerder genoemde blokje pakte. Daarna de moeder en de dochter. Uiteindelijk gaf de “vader” aan dat wij dat ook mochten doen. Ik voelde me vereerd en deed dus hetzelfde. Echt supergaaf, en zoals Paul begeven moment ook zei dat het geen tourist trap is als zo’n Japanse familie er zo bij zit.

Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet overwinnen, het blokje ziet er als volgt uit…

Uiteindelijk kregen we een vegetarisch ontbijt, helaas geen bord met alle onderdelen die we kregen dus geen foto. De Japanse familie zat tegenover ons. Begeven moment zegt de vader iets en we meende dat we iets fout deden maar na wat hand en voeten werk aan vertalen gaf hij aan dat hij ons onzettend goed vond eten met stokjes. Dat is verd*mme dik als een Jap tegen je zegt dat je goed met stokjes kan eten.

Uiteindelijk hebben we de spullen gepakt, uitgechecked en de gastvrouw bedankt. We kregen nog een presentje (een pen). Echt super ervaring. We hadden een behoorlijke route voor de boeg die begon met het fantastische bergweggetje van gisteren :D.

Na een stuk rijden, (inmiddels al in Nagoya) kwamen we tot de conclusie dat we wat vroeg zouden zijn en besloten de dichtbij zijnde AutoBacs op te zoeken. Dit is een soort Heuts/Halfords van Japan maar dan net even een graatje beter. waar o.a. dikke velgen, uitlaten, interieurspullen, autopoets spul en etc. te vinden is.

Na wat rondgelopen te hebben besloten we naar ons hotel te gaan. Incheckt en gevraagd naar de parkeer plaats. Dat was prima we moesten om de blok rijden en achter een straatje inrijden. Zo gezegd zo gedaan. Daar stond de man van de lobby al op ons te wachten. We moesten de auto op een plateau rijden waarna hij 90 graden werd gedraaid (met ons erin, super vaag gevoel.) vervolgens moesten we hem in een lift rijden. De spullen eruit halen en de auto werd in een automatische verticale parkeerplaats gezet met de lift.

We konden mee naar binnen lopen waar we vervolgens onze sleutel van kamer kregen met wat instructies. Hop de lift in naar de 10de etage…
… Hierboven een uitzicht vanuit de raam…

Prima kamer, we besloten snel wat te eten en vervolgens naar het kasteel in Nagoya de lopen. Best een stukje lopen nog. Uiteindelijk kwamen we net een half uurtje voordat de tent ging sluiten aan. Gelukkig we mochten nog naar binnen, maar moesten over een uur wel weer buiten zijn.

Het kasteel heb ik nu volgens mij van elke hoek op de foto. Ook waren er kraampjes waar volgens mij een bonsai wedstrijd gehouden was met alle deelnemende bonsai boompjes. Geweldig mooi met bloemen, dikke stammen, kronkelende wortels… Na een 3 kwartier besloten we toch maar weer terug te lopen.

Voordat ik het vergeet, onderweg moesten we ook een loopbrug op, dit omdat de weg blijkbaar zo breed (5 baans in elke richting) en druk was dat een zebrapad teveel tijd zou kosten.

Goed, nog even wat op de hotel kamer gezeten en vervolgens gaan slapen, wekker gezet voor ons ontbijtje ….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *